THE MAKING OFF
OKTOBER 2008
| ||
 Tja, wat moet ik vandaag schrijven…We begonnen vanmorgen vol goede moed met het leegscheppen van het derde kamertje toen de buren voor het “hek” stonden. Eerder heb ik al verteld dat we niet zo heel erg goed contact hebben met de naaste buren. Ze hebben ons nl. een aantal malen verlinkt bij de “Forestale”, een soort bospolitie waar je geen ruzie mee wilt hebben. Dit resulteerde in een enorme boete voor het hebben gemetseld van een muurtje wat helaas niet op de tekening van de vergunning stond. Sindsdien zijn wij niet meer zo close met onze buren. Nu hadden ze weer het idee opgevat dat de erfgrens tussen onze wijngaard en hun bos niet juist is. Ze hadden zelfs al paaltjes neergezet met hoe het volgens hen zou moeten. Nou je raadt het al, zij kregen meer grond! Om een lang verhaal kort te maken, zondagmiddag waren we er zo zat van dat we die paaltjes hebben weggehaald. Hun reactie was niet mals, schelden en tekeer gaan…en ga daar maar eens tegenin in het Italiaans. Maar goed, wij denken dat ze nu zeker de Forestale weer op onze nek gaan sturen, dus hebben we vanmiddag de buitendouche gesloopt. Die staat nl. illegaal en ze hebben daar al eens een opmerking over gemaakt. Helaas stond die douche in een pakket van zo’n 30cm beton dus dat was een hele klus. Het is nu 21 uur en we komen net binnen. Fijn hé zulke buren! PS we gaan wel heel lekker eten. Risotto met pikante worst, olijven, saffraan en paprika en een lekker koud biertje. | ||
| ||
 Omdat we er gisteren niet meer aan toe waren gekomen, maken we vandaag kamertje 3 helemaal leeg. En wat komt er weer een puin [zand en stenen] uit. 3 kuub, dat zijn zo’n 3oo emmers. JP maar scheppen en Ger maar afvoeren. Rond een uur of 4 zijn we erg moe, komt ook door gisteren natuurlijk. Ik ga naar binnen en maak alvast het eten klaar, maar ook een appeltaart, een “frittata” [een soort omelet met gebakken ui, knoflook, courget en paprika], een gerecht met gekookte paprika’s in tomatensaus, tiramisu en appelmoes van onze eigen appels. Morgen krijgen we namelijk bezoek van Eduard en Jacqueline, broer en zus van JP. We hebben net gekeken op het weerbericht www.meteo.it en het wordt mooi weer! Wordt een heerlijk weekendje. | ||
| ||
 Vanmorgen alles lekker schoongemaakt voor de visite. Eduard en Jacqueline komen namelijk een weekendje. We ontmoeten elkaar bij Lo Spinone voor een overheerlijke pranzo bij Ale en familie. Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben alles laten zien. Tja, en er valt altijd genoeg te praten. Dus pas rond een uur of 9 gaan ze richting Acqui nog op zoek naar een hotelletje. | ||
| ||
 Gisteren zijn we via een toeristische route naar Alba gereden. We kwamen helemaal door de bergen, erg mooi en erg bochtig. In Alba was de 78ste Fiera Internazionale Tartufo Bianco, oftewel de witte truffelmarkt van Piemonte. Het was geweldig weer, Alba heeft een prachtige historisch centrum en de truffelmarkt overtrof onze verwachtigen. De kiloprijs voor de witte truffel was zo’n 3000 euro, dus met recht het witte goud. De zwarte is veel goedkoper. De hele overdekte markt rook naar truffel. Je kon allerlei produkten kopen met truffel, zoals pasta, sauzen, kaas en natuurlijk de truffel zelf. De “trifolao” [de truffeljagers, zie foto] stonden hun zelf gevonden truffels te verkopen. Daarnaast was er natuurlijk voldoende wijn om te proeven. Bij de entree kreeg je een glas mee voor de degustazione. Al met al een geweldige dag met fantastische Piemontese produkten! | ||
| ||
 Na een heerlijk ontspannen weekendje gaan we er weer hard tegenaan. Het laatste kamertje wordt vakkundig “gesloopt”. Dat wil zeggen, het stucwerk gaat eraf, dat doe ik [zie foto] met de boorhamer. Na een paar uur trillen mijn handen zo erg dat ik eerst even wat anders moet gaan doen. Zoals puinruimen! JP sloopt eerst de muur tussen de oude keuken en slaapkamer. Daarna is het plafond aan de beurt. En een puin dat dat oplevert, echt niet normaal. Tussendoor scheppen we alles in emmers en gooien het door het raam achter het huis. We moeten echt iets verzinnen voor dat puin want dit kunnen we zelf niet meer verwerken. Om 6 uur is het stucwerk eraf, de muur geslecht en het plafond vernietigt….en wij dus ook. Dan smaakt zo’n koud biertje echt heel erg lekker! | ||
| ||
 Gister schreef ik dat JP het plafond er uit had geramd. Het plafond rust op ijzeren balken. Deze balken moeten er natuurlijk ook uit. Een hele klus want ze zijn vreselijk zwaar. Maar voor de pranzo zijn ze er uit. ’s Middags dicht JP alle gaten weer met natuursteen, kijk we blijven wel in stijl! Ik zei dat al het stucwerk eraf was, maar rondom de kozijnen zat nog een beetje, dus dat heb ik er vanmiddag afgebikt. Viel niet mee, want de kozijnen van ramen en deuren werd vroeger gemaakt met pure kalk en dit wordt echt bikkelhard. Mijn handen doen erg zeer. Morgen nog de vloer en dan is deze toekomstige slaapkamer eindelijk echt “kaal”. | ||
| ||
 We beginnen met het verwijderen van de vloer. Zoals velen weten, lagen er in onze slaapkamer mooie gekleurde tegels. Daaronder echter, liggen terracotta tegels. Die willen we hergebruiken dus moeten we heel voorzichtig eerst die gekleurde tegelvloer eraf halen. Daarna kunnen we de terracotta tegels eruit halen. Die moeten helaas ook weer per stuk schoongemaakt worden, want er zit een laag kalk aan vast. Maar rond een uur of half 1 is de vloer eruit en de tegels schoon! Na het eten moet ook nog het zand en kalk waarop de tegels lagen afgevoerd worden. Gaan we weer, emmer vullen, legen via het raam……duizend keer? Waarschijnlijk vaker. Dan moet nog het rookkanaal vrijgemaakt worden. Vroeger zat er een openhaard in deze ruimte en die willen we weer terug. Dus rammen we [JP] de bakstenen eruit en ook die worden weer door het raam afgevoerd. En nu…nu is het helemaal leeg en kunnen we weer gaan opbouwen. JP heeft al afvoerpijpen gehaald bij Meneer Rossi en kan morgen beginnen met het aanleggen van ons afvoersysteem boven. | ||
| ||
 En dan is ie er eindelijk weer hoor…meneer Ferri is vanmorgen begonnen. Eerst heeft ie het plafond onder de portico bij de voordeur gestuct en daarna het stenen muurtje afgewerkt met prachtige grote platen natuursteen. Fijn om hem er weer bij te hebben, hij gaat echt 10x zo snel als wij met steenzetten. JP is boven bezig met een enorm netwerk aan riolering aan te leggen. Die afvoerpijpen zijn oranje, de lijm waarmee je ze aan elkaar zet is ook oranje en inmiddels zijn JP zijn vingers ook allemaal oranje. En dat spul gaat er lekker makkelijk af, uhum. Ik heb de eerste muur binnen gedeeltelijk ontdaan van kleine steentjes en ellende. Deze muur laten we namelijk in natuursteen. De rest wordt wit gestuct. Dit verhaal wordt vervolgd want het duurt nog wel even voordat deze muur helemaal af is. [gevoegd bedoel ik dan] | ||
| ||
 Gister helemaal vergeten een verhaaltje te schrijven. Ik was zo moe van al het gesloop van deze week dat ik al om 9 uur in bed lag. Vanmorgen kwam ik er ook weer om 9 uit dus een lekkere nacht gemaakt zullen we maar zeggen. Ik heb gister weer muren schoongemaakt. Op de foto kan je zien [hoop ik] welk gedeelte schoon is. Het gat in de muur wordt een openhaard. Romantisch toch, een openhaard op je slaapkamer! JP is weer druk bezig met de riolering en meneer Ferri bedekt de bovenkant van de trap met natuursteen. Er wordt hard gewerkt op de “cantiere”. | ||
| ||
 Nog een verhaaltje vandaag, het is tenslotte nog maar zaterdag. Zaterdag is de dag van de klusjes. Maar vandaag wordt er zwaar geklust. JP maakt het eerste hekje voor het balkon boven de portico. Natuurlijk van kastanjehout en natuurlijk allemaal in verband. Het was heerlijk weer, dus dan is opruimen [Gerda’s werk] en hekjes maken helemaal geen probleem. En het resultaat is prachtig, althans dat vinden wij! | ||
| ||
 Dit weekend was het weekend van het dierenasiel. Zaterdag was het open dag en vandaag was er een “zampatate” georganiseerd. Iedereen mocht met zijn hond meedoen aan een soort show. Dat wilde zeggen een rondje lopen met je hond voor de jury. De mooiste, kleinste, grootste, sportiefste etc. kreeg een prijs. Vanuit het asiel hadden we ook honden meegenomen. Yara en ik kwamen met Virginio. Virginio is een segugio van 7 jaar [jachthond] en een enorme lieverd. Hij zit al 2 jaar in het asiel en is er sindsdien niet uitgeweest. We zijn naar het centrum van Acqui met hem gelopen. Hij is lief voor volwassenen, kinderen en andere honden. Ik hoop echt dat nu iedereen hem heeft gezien, hij in een lief gezin geplaatst wordt. Als ik niet al 2 Duitse Herders had, kwam ie morgen nog bij ons wonen. | ||
| ||
 Meneer Ferri gaat verder met het afwerken van de muurtjes tussen de hekjes. JP heeft zondag nog 2 hekjes gemaakt en die worden vandaag ook geplaatst. Kijk, dat is mooi werk, dingen afmaken! Ger bikt verder aan de muren in de toekomstige bad-/slaapkamer en dat komt ook klaar vandaag. En JP lijmt de afvoeren allemaal aan elkaar. Al met al weer een produktief dagje. En dan was er nog iets heel ergs gebeurd vandaag, Dodo is gestoken door een wesp in zijn achterpootje. En die werd zo dik als een ballon. En piepen dat ie deed! Hij kan zich toch zo aanstellen…maar als ik dan een blikje voer open is ie alle pijn opeens weer vergeten. | ||
| ||
 Meneer Ferri komt pas vanmiddag maar JP is er toch weer om 7 uit. Ik niet hoor, ik kom altijd rond een uur of 8. Dinsdag is voor mij altijd marktdag [boodschappen] maar JP klust gewoon verder. Hij begint aan de elektra. Draadjes trekken! Hij heeft eerst een heel plan uitgetekend, waar komt het bed, waar komt de badkamer, lichtje bij de deur, lichtje bij de trap etc. Lijkt simpel maar dat is het echt niet. En alles wordt natuurlijk weer netjes weggewerkt in de muur! Geen draden over de mooie stenen hoor. ’s Middags maakt meneer Ferri het hekje af en dat wordt toch mooiiiiii. Als we ’s avonds klaar zijn stoken we nog een vuurtje achter het huis. De laatste oude kozijnen en heel veel sloophout gaan in de fik. En dat fikt lekker, hahaha. | ||
| ||
 Meneer Ferri metselt stug verder dus JP moet hekjes maken! Hij rijdt ’s ochtends naar Sassello naar zijn grote vriend Roberto. Ze zoeken samen de boomstammetjes uit die daarna direct op maat gezaagd worden. Prachtig vakmanschap. Helaas blijkt bij thuiskomst dat ie te weinig hout heeft meegenomen. Zijn eigen schuld overigens. Hij had zich misrekend. Nou hebben we nog heel veel afvalhout, prachtig kastanje, liggen dus daar hebben we balkjes van gezaagd. Dat lijkt makkelijk maar was het niet. Na 6 balkjes waren we het helemaal zat, zat van het zagen, van het zaagsel in onze ogen en zat omdat het alweer 7 uur was. Maar nu zitten we weer lekker bij het kacheltje en is alles weer goed. | ||
| ||
 Hekjes, hekjes en nog eens hekjes. Ik heb net even nagelezen wat ik heb geschreven deze week….tja, hekjes. Maar goed, vandaag waren alle hekjes klaar dus daar hoor je me niet meer over. Het volgende item is elektra. JP heeft zoals ik al eerder vertelde een heel plan gemaakt voor de bovenverdieping. Gelukkig voor mij is ie ing. elektrotechniek! Dus is ie vandaag verder gegaan met de elektra in de eerste kamer boven. Eerst veel hakwerk, daarna draden trekken [kan ik altijd mooi mee helpen] en dan alles weer wegmetselen. Na de riolering is nu de elektra bijna klaar en gaat ie beginnen met de waterleiding. Daarna kunnen de vloeren gestort worden. Maar dat duurt nog wel enkele dagen denk ik. | ||
| ||
 Wij hebben nog een stukje land grenzend aan ons terrein achter het huis. Daar staat een klein wijngaardje op. Dit voorjaar heb ik nog alle druivenplanten gesnoeid. Wij wisten dat de “oliodotto” oftewel de olieleiding van het olieleidingen bedrijf, over dit stukje land liep. Dit voorjaar kwam er een man van de oliodotto zeggen dat ze gingen werken aan die olieleiding. De buis loopt onder de wijngaard en daarna gaat ie omhoog naar de weg. Je ziet de buis en die zijn ze nu aan het wegwerken met natuursteen. En dat wordt toch een muur, ongelofelijk. Wel zo’n 30 meter hoog. Echt een kunstwerk. De stenen en het verdere materiaal liggen op ons terrein en daar schijnen wij een vergoeding voor te krijgen. En nu kwam die man weer langs om mede te delen dat ze ook de wijngaard moeten “slopen” omdat er een afsluiter voor de leiding moet komen. En ook daar krijgen we een bedrag voor. Hoeveel het is weten we nog niet, zal wel niks voorstellen, maar je weet het nooit…… | ||
| ||
 Zaterdag dus klusjesdag! Ik zet de nieuwe hekjes [sorry, weer hekjes] in de olie en JP hangt een lamp op onder de portico bij de voordeur. En vanavond gaan wij natuurlijk even kijken hoe dat staat. Nou prachtig toch. En zo gaan we het hele pand uitlichten. | ||
| ||
 Er bestaan veel vooroordelen over Italianen. Ze zijn altijd te laat, dat is waar, maar geldt zeker niet voor onze werklui die alle dagen dat ze hier hebben gewerkt 10 minuten te vroeg zijn begonnen. Italianen praten altijd druk en veel. Ook dit is waar, maar er zijn ook stille Italianen, zoals Mauri en meneer Ferri. Italianen komen nooit een afspraak na. Dit is in zoverre waar dat je gewoon geen afspraak met ze kan maken. In ieder geval niet verder dan één dag vooruit. Verder vooruit dan zeggen ze “ci sentiamo” wat zoveel betekent als we bellen elkaar. Dan denken wij altijd dat hoeft toch niet want we kunnen nu toch een afspraak maken. Fout gedacht. En dat geldt voor iedereen! Of het nu werklui zijn, geometra´s of buren. Waar Italianen ook heer en meester in zijn is het altijd beter weten. Dat kan heel vervelend zijn maar je went eraan, dat moet ook wel, want zij veranderen niet. Ook zijn ze altijd voor de makkelijkste oplossing. En dat betekent eigenlijk altijd een slechte oplossing. JP ergert zich hier echt dood aan. Nou ben ik ook nogal makkelijk dus ik moet er meestal om lachen. De foto is hier een voorbeeld van. Meneer Ferri is een vakman, hij is echt een hele goede muratore. Maar ook Italiaan. En dus als hij een steiger moet opzetten (neemt zo´n 5 minuten in beslag) dan doet ie dat op de italiaanse manier. Eén steigeronderdeel, één cavaletto, geen kruis om er enige constructie in te brengen en als de stang dan vast gezet moet worden doet ie dat met een nijptang! Kijk dat is nou echt Italiaans. En wij dan maar hopen dat ie niet van de geimproviseerde steiger flikkert! | ||
| ||
 JP is druk bezig boven overal de afvoer, warm en koud water en elektra aan te leggen. Want als het goed is komt vrijdag SEP. En SEP komt de vloeren boven storten. Dus dan moeten de leidingen allemaal op zijn plaats liggen. Meneer Ferri begint aan de openhaard in onze slaapkamer. Er blijft geen muur meer over! Gelukkig weet ie wat ie doet(hopen we althans). Ik ben aan het voegen. Buiten, niet binnen want daar is het te druk met werklui. En het is nog steeds heerlijk weer. Dus dat voegen is geen straf. Alleen altijd dat borstelen, daar word ik af en toe niet goed van. Ben je om half 6 klaar, echt niet, moet je alle voegen nog borstelen. Dus dan ben je pas om 7 uur klaar. Eten koken, weblog schrijven…..nu is het alweer half 9. Valt af en toe niet mee dat leven als een God in Italie! | ||
| ||
 Al een paar keer heb ik geschreven over het aanleggen van alle leidingen voor de elektra, afvoer en warm en koud water. Jullie hebben waarschijnlijk geen idee hoe het er nu bij ons boven uitziet. Je kan er niet meer lopen! van de buizen. De honden mogen niet meer boven komen. Bella struikelt aldoor. Dat is niet zo erg, maar dan kan er ook wat verschuiven, oeps. De hele bovenverdieping is groen, oranje en zwart. Na vrijdag is hier niks meer van te zien. Vloeren storten is het mooiste wat er is. Dan wordt alles weer zo netjes… | ||
| ||
 Meneer Ferri had saus gemaakt voor de Bagna Caoda, een typisch Piemontees gerecht. Eerder hadden we dit al bij Clara en Vittorio gegeten. Het is een soort groentenfondue. Het is de bedoeling rauwe groenten, zoals paprika, bleekselderij, bloemkool, wortel, venkel en niet te vergeten, kardo, in de saus van ansjovis, knoflook en olie te dopen. Die groenten kennen we allemaal in Nederland, behalve kardo. Kardo lijkt uiterlijk op bleekselderij maar is veel witter. Vooral Nizza Monferrato staat bekend om zijn “Cardo Gobbo”, een hele zachte spierwitte kardo doordat de stengels worden afgedekt met aarde zodat er geen zonlicht meer bij komt. Het is een soort distel en alleen de stengels worden gegeten. De bladeren hebben gemene stekels, net zoals bijv. de artisjok. We hebben heerlijk gegeten! | ||
| ||
 Gisteren waren we even niet “online”, want we hebben een “trojan horse” in de computer. Ik heb er geen verstand van maar het betekent wel dat ie het niet doet of heel slecht. Maar goed, gisteren heeft meneer Ferri de openhaard in de slaapkamer afgemaakt en mooi dat ie is geworden! Ook heeft ie naast de openhaard in de vensterbank een bankje gemaakt voor Ger. Daar kan ik lekker voor het haardvuur een boek lezen…hmmmm ik heb er nu al zin in. Er is ook plaats voor een glas wijn. Eindelijk heb ik mijn bankje in de vensterbank, dat wilde ik al zo lang, ook op de Stoombootweg, het is er nooit van gekomen, maar nu heeft meneer Ferri er één voor mij gemaakt, wat een held! | ||
| ||
 Eerder schreef ik dat SEP zou komen om de vloeren boven te storten. Franco, onze man bij SEP belde van de week over de prijs. Nou daar schrokken wij nogal van. Dus wij overleggen met meneer Ferri. Hij zei, maar dat kunnen we toch ook zelf. Dus heeft JP donderdag alle spullen bij meneer Rossi besteld. Omdat het vloeren boven zijn, kunnen we geen beton storten, maar moet het een soort “licht” beton zijn. Er gaan lichtgewicht korrels in, Argilla heet dat. Vanmorgen werd het gebracht, nou het weegt niks, maar het is wel een heleboel! | ||
| ||
 De laatste dagen waren we niet online, sorry, maar de computer doet nog steeds erg raar.(understatement) Maar dat we niet online zijn betekent niet dat we niks doen. Integendeel, we werken ons suf. We storten vloeren en niks anders. En we gaan hard! We storten lichtgewicht beton, dat is cement, argilla (slakken van de Hoogovens) en korreltjes piepschuim. Het is een gek gevoel, een volle kruiwagen die echt niks weegt. Inmiddels zijn alle kamertjes gedaan, ongelofelijk, want het is nog maar dinsdag. We hebben zelfs al de afwerkvloer gestort in de eerste 3 kamertjes. Daar kan straks de vloerverwarming op. Wij zijn erg tevreden en ’s avonds errug moe! |