Juli deed zijn eer aan als zomermaand. Dagelijks rond de 30 graden, heel af en toe een onweersbui zodat JP toch bijna alle zaterdagen moest maaien. De nachten waren koel, heerlijk om te slapen. Precies zoals je een zomer in Piëmonte wenst.

Onze moestuin

Zelf genoten we ook van de rust op het terrein en de mooie zonnige dagen. JP had dagelijks werk aan zijn kleine ‘orto’, moestuin, met dit jaar pomodori en meloenen. Echte Galia, en wat is dat toch prachtig om te zien groeien. Van een plantje naar een bloem en dan komt er opeens een ieniemieni meloentje om uit te groeien tot een grote meloen. Het blijft een wonder. De tomaten doen het dit jaar ook uitstekend. We hebben altijd Cuore di bue, mooie grote vleestomaten om saus van te maken. In juli maakte ik al 24 potjes tomatensaus en augustus moet nog komen, dus dat belooft wat. Dan zijn we weer voorzien van heerlijke eigengemaakte tomatensaus voor de gehele winter. 

Zondagmiddag pranzo in Piëmonte

Onze zondagen werden weer gevuld met prachtige pranzo’s. We gingen naar Casa Crippa in Canelli en hadden daar een onvergetelijke pranzo van 6 gangen. Casa Crippa is gevestigd in de enoteca van Canelli en is echt de moeite waard om naar toe te gaan. Niet alleen het eten is voortreffelijk, het bedienend personeel en ook de entourage is geweldig. Ook aten we een keer bij Da Bardon, super Piemontees maar o zo goed en lekker. Ook hier is de bediening van hoog niveau en de wijnkaart is ongelofelijk. Wat komen we graag bij Gino en Andrea. Ik at pollo, uova e verdure in carpione, gepaneerde kipfilet, gebakken ei en courget ingelegd in het zuur met ui en salie, beter wordt het voor mij niet. Dit is zo’n heerlijk Piemontees zomergerecht, het wordt koud gegeten en daardoor lekker licht.

Een nieuwe poes op de Casa, meet Giorgia!

En we kregen er een nieuwe dierenvriendin bij! Ik zag op Facebook dat er een nieuw thuis werd gezocht voor een zwarte poes. Nou hebben we al 3 katten zoals iedereen wel weet, maar nadat Dodo is overleden hebben we geen zwarte kat meer. We hebben Mimi, onze lapjeskat, Mario, onze rode tijger en Benito, onze prachtige grijze poes. Dus ik gereageerd en de volgende dag werd Giorgia gebracht. Toen JP haar overzette van het reismandje in onze kattenmand zei hij nog tegen de mensen die haar brachten, nou ze heeft lekker gegeten want haar buikje is lekker dik. Nou dat bleek natuurlijk niet van het eten te zijn. Toen we haar op schoot namen wist ik het meteen, deze kat is zwanger. Mamma mia…. Maar goed, Giorgia is er nog steeds en we zien wel weer hoe het verder loopt.

En hoe het verder gaat met ons, onze Giorgia en al onze andere dierenkinderen lezen jullie in de nieuwsbrief van augustus!