Eind september zwaaiden we onze laatste gasten van seizoen 2025 uit om zondagochtend wakker te worden zonder auto’s op de parkeerplaats. En dat is echt raar. Ook de hondjes liepen een beetje met hun ziel onder de arm (hondenpoot). De dag ervoor nog hondenvriendjes en mensenvriendjes en nu niemand meer. Het blijft altijd een vreemd gevoel, de eerste week zonder gasten. Maar we passen ons snel aan hoor. Het nieuwe weekritme wordt vanaf maandag ingezet.

8.00 uit bed, mail doornemen, rondje met de hondjes, koffiedrinken en daarna aan de slag op het terrein. Er is altijd wel wat te doen, dat bespreken we tijdens de koffie. Half 1 lunchen en om 14.00 gaan we weer aan het werk, JP in ieder geval tot 17.00, Ger wandelt vanaf 16.00 het laatste rondje met de hondjes. Het is vroeg donker, dus rond 17.00 lekker de kachel aan, een aperitivo en daarna gaat Ger koken. We eten om 20.00 en dan is de dag alweer voorbij. Want het licht gaat hier echt al zo rond 22.00 uit. Vrijdag gaan we altijd pranzoen bij Gianluca en Emanuela en zondag zoeken we iedere week een ander restaurant ook voor de pranzo. En dit ritme doen we de hele winter. Heerlijk relaxt en supergezellig.

We begonnen de eerste week van oktober met de tuin. De oleanders, olijfbomen, lavendel, vijgen, alles moet gesnoeid worden. Daar zijn we echt een week mee bezig. Maar dan is alles ook weer strak en winterklaar. JP heeft zelfs het gras nog een keer gemaaid, het bleef mooi weer in oktober.

Daarna hebben we een muurtje van natuursteen gerepareerd naast onze weg. Tijdens een hevige regenbui was er een muurtje waarop onze weg ‘steunt’ naar beneden gerommeld. We hebben samen het muurtje weer opgebouwd en zo onze weg weer zeker gesteld. Was wel een klus hoor, dat gesleep met die stenen daar word je heel moe van. Maar het eindresultaat mag er zijn en onze weg is weer veiliggesteld.

We hadden natuurlijk ook tijd voor leuke dingen, zoals een bezoek aan onze grote vriend Roberto Ferraris om wat van zijn heerlijke Barbera in te slaan en daarna te eten bij Ristorante Violetta. Ristorante Violetta is een klassiek Piemontees restaurant gerund door echte vakmensen. Het is altijd een genot om hier te eten. Zeker een aanrader voor onze gasten.

En tot slot gingen we eind oktober langs bij Sara haar Rifugio degli Invisibile om haar de cheque te overhandigen van € 1880 bijeengebracht door onze gasten en door ons.  Al een aantal jaren zamelen we geld in op de Casa voor Sara haar ‘Rifugio degli Invisibili’. Letterlijk betekent dit, de opvang van de onzichtbaren. Sara zorgt voor honden en katten die niemand meer wil hebben. Ze zijn getraumatiseerd, gewond, oud of gehandicapt. Sara geeft ze alle liefde die ze nodig hebben en daarnaast natuurlijk ook medische zorg, onderdak en eten. Dit brengt veel kosten met zich mee en aangezien Sara dit doet als privépersoon is zij afhankelijk van donaties.

Onze gasten hebben dit jaar een recordbedrag van € 940 gedoneerd, wij verdubbelen dit altijd wat resulteerde in een recordbedrag van € 1880. Al onze gasten weer hartelijk dank voor de bijdrage! Dankzij jullie hebben vele hondjes en katten weer een beter leven!

Op naar november!